12نسیم

دلی که خانه مولا شود حرم گردد

کز احترام علی کعبه محترم گردد

من از شکستن دیوار کعبه دانستم

که هر کجا که علی پا نهد حرم گردد

هنوز روز خوش دشمن است تا آن روز

که ذوالفقار زبان علی دو دم گردد

دلی که جام بلا را کشیده تا خط جور

چه احتیاج که دنبال جام جم گردد

قبول خاطر خون خدا شدن شرط است

نه هر که مرثیه‌ای ساخت محتشم گردد

عزای ماست که هر سال می‌شود تکرار

وگرنه حیف محرم که خرج غم گردد

نه هر که کشته شود می‌توان شهیدش گفت

نه هر سری که به نی می‌رود علم گردد

حدیث عشق و وفا ناسروده می‌ماند

مگر که دست علمدار ما قلم گردد

هنوز شعله‌ور از خیمه‌های عاشوراست

ز شور شیونی دل مباد کم گردد

دارد دلم هوای تو یا مرتضی علی

دنیای من فدای تو یا مرتضی علی

اسلام من تو هستی و این است باورم

دین نیست جز ولای تو یا مرتضی علی